Vanmorgen de ondergrondse maar weer eens ingestapt. Helaas word ik maar al te vaak geroepen voor een spoedgevalletje bij een bacteriekolonie of een wildgroei aan Mycorrhizae. De weg voert ons tussen klei, zanddeeltjes en wat organische stof dieper het duister in.
Storende laag
Schimmels en bacteriën
In de bodem is normaal gesproken een breed scala aan bodemleven aanwezig. Voor energie is het bodemleven afhankelijk van restanten aan suikers in organisch materiaal of door het verkrijgen van suikers vanuit de plantenwortels. Onder invloed van zonlicht, voeding, kooldioxide en water produceert een plant zuurstof en suikers. Deze suikers worden voor een deel afgegeven door de wortels, hetgeen als voedsel dient voor de schimmels en bacteriën. In ruil bieden ze hun “diensten” aan hun gastheer aan, de plant/boom.
Veel leven in bodem
Het gaat door ons toedoen regelmatig fout en dan belanden bacteriën of schimmels in de ziekenboeg. Eens zien wat er nu weer aan de hand is. Zoevend passeren we springstaarten, mijten en bacteriën, actinomyceten, mycorrhiza en diverse andere schimmels, protozoën en aaltjes. Alles lijkt hier toch tip top in orde in de eerste 30 cm van deze bodem. Een storende laag en de structuur verandert direct in een muf geurend geheel. Dan komt mijn ondergrondse tot stilstand.
Compacte zandlaag
Verdichte laag
Heel rustig neem ik een monster van de aanwezige grond om te onderzoeken wat er mis is. Direct openbaart zich het tekort aan zuurstof. Kwaadwillende bacteriën zwermen om ons heen en houden nauwlettend in de gaten wat we aan het doen zijn. Het is wel duidelijk, hier geen goede organismen aanwezig door gebrek aan zuurstof veroorzaakt door de verdichte laag op 30 cm diepte. Gezien het verschil in samenstelling van de grond boven en onder deze laag lijkt het erop dat men grond heeft opgebracht en niet heeft doorgespit. Tja, dat kom ik jammer genoeg vaker tegen.
Regenwormen
Terug naar boven maar om oorzaak en advies op papier te zetten. In ieder geval de grond doorspitten en mengen tot 50 cm. De toplaag is gelukkig erg levendig, dus met arbeid kan het probleem worden opgelost of, wacht even, we zijn geen regenwormen tegengekomen. Deze dan ook maar toevoegen voor een verbetering van de structuur.
Actief bodemleven
Weinig leven in bodem
Op naar de volgende klus. De weg voert ons nu tussen zanddeeltjes en heel weinig organische stof het duister in. Behoorlijke tegendruk voorspelt niet veel goeds. We passeren nu alleen wat bacteriën, vage duistere schimmels en een enkel agressief aaltje. Weinig leven dus in deze bodem. De structuur is compact, zuurstofgehalte laag en het is hier wel erg droog… Dan komt mijn ondergrondse opnieuw tot stilstand op een diepte van zo’n 60 cm. Vlot neem ik een monster om te onderzoeken wat er mis is. Gebrek aan zuurstof, gebrek aan organische stof, een veel te lage CEC, te weinig koolstof. Tja, geen wonder dat we hier geen bruisend metropool aan bodemorganismen tegenkomen. Aan de slag dan maar. Organische stof en bentoniet (kleideeltjes) toevoegen om de structuur en het gehalte aan lutum te verhogen en daarmee de CEC en het vochtbufferend vermogen.
Nieuw leven
Om de ondergrondse stad wat nieuw leven in te blazen laten we direct wat nieuwe bewoners toe door deze met BioBodem te enten. Hierin zitten allerlei nuttige micro-organismen en voedingsstoffen. Lachend verlaat ik het terrein, weer een bodem hersteld en de groene leefomgeving gestimuleerd.
Ruud Snijders, Innogreen.
Lees hier de laatste nieuwsbrief van Margareth van der Horst van Plant Care Education
