Wie maakt zich geen zorgen over de huidige situatie?
13 maart 2020: Een voor mensen gevaarlijk griepvirus afkomstig uit een ver land, zou er voor kunnen zorgen dat wij voor lange tijd met allerlei beperkingen onze werkzaamheden nog zouden kunnen uitvoeren. Wie had dat begin dit kalenderjaar gedacht? Heel onrealistisch allemaal. Hoe lang zou het duren? Welke consequenties zou het hebben voor ……? en voor ……? Hoe moet ik……? en wat moet ik straks met ……? Te veel vragen en toen nog maar weinig antwoorden. Gelukkig weten we inmiddels wat meer…
Gelaten laten we het over ons heen komen, wat moeten we anders, weinig keus! Gezamenlijk bevinden we ons in een niet gewoonlijke situatie en laten we ons leiden door onze overheid en door hen die menen de kennis in pacht te hebben: deskundigen. Wie heeft het ‘medicijn’ ; we willen zo graag weer van het ‘nieuwe normaal’ zoals premier Rutte de situatie noemt naar het ‘oude normaal’. Nou ja helemaal! Een paar zaken worden nu door diverse mensen wel als prettig ervaren.
Veel mensen werken sinds deze crisis vanuit huis vanachter hun beeldscherm. Heeft zo zijn voor- maar zeker ook zijn nadelen. We zijn ten slotte toch sociale wezens en missen toch het contact met de collega’s al dan niet aan het koffieapparaat. Met al teveel beperkingen heb je als hovenier niet te maken in de 1.5 meter maatschappij. Buitenwerkzaamheden kunnen gedaan worden al ware er niets aan de hand. Van enige crisisproof kan je hier wel spreken.
Door andere sectoren die zich in hun werkzaamheden moeilijk aan de 1.5m afstand op hun werkplek kunnen houden wordt dat ‘thuiswerken’ in de vrije tijd breed omarmd. Het lijkt soms wel op een vorm van nestdrang. Er wordt afstand genomen van veel oude meuk/huisraad binnen- en buitenshuis. Nieuw! Alsof het allemaal niets kost wordt weer aangeschaft! Onder andere bouwmarkten en tuincentra maken recordomzetten.
Inmiddels ruim een half jaar verder. Er is in onze maatschappij veel veranderd sinds de uitbraak van Covid-19. Door nog steeds, aanhoudende beperkingen in de bedrijfsvoering van vele ondernemers staat het water inmiddels bij vele aan de lippen. Hulpfondsen redden waar ze redden kunnen. Maar waar is het einde? Het lijkt wel dweilen met de kraan open! Hoe lang kunnen we dit nog volhouden met elkaar.
Deze economische crisis is er een zo blijkt die zeer branchegevoelig is. Kijk ik naar onze sector, de tuinaanleg, dan was deze voor de uitbraak behoorlijk positief; jullie gemiddelde orderportefeuille bleek meer dan voldoende gevuld met mooi aanlegwerk herinner ik mij bij een vragenrondje bij diversen onder jullie. De actuele situatie leert mij echter dat dit tot vandaag niet of nauwelijks is veranderd. Ondanks de over alle branches genomen behoorlijk belabberde vooruitzichten blijft onze branche tot op heden aardig bespaard van deze narigheid. Nog vaak hoor ik ‘ik zoek nog personeel! Ken je nog iemand’, tot ‘ik heb het zo druk, een nieuwe klus wordt komend voorjaar!’ Duid dit ook op crisisproof?
Dames en heren hoveniers: we zijn er nog niet! Zolang het virus rond waait kan het ook voor ons economisch gezien nog alle kanten op. Jullie inventiviteit is groot, jullie veelzijdigheid en werkterrein ook. Of je echt crisisproof bent geweest weet je pas als alles achter de rug is, er een vaccin is en de economie zich weer herstelt. Tot die tijd zullen we samen eerst het virus onder controle moeten zien te houden.
Wees voorzichtig en blijf gezond!
Fred de Koning
