Ben je vorige week ook naar de Groene Sector Vakbeurs in Hardenberg geweest, dan hebben we elkaar vast en zeker, ook al was het maar kort, even gesproken. Bij deze nogmaals dank voor jouw bezoek!

Bekende relatie

Bent je een afnemer van ons en spreken we elkaar regelmatig, dan was het een gesprek a la; bijpraten dat de oliebollen lekker waren, de schaatsen misschien wel bijna uit het vet kunnen en er gelukkig weer ‘leuk’ werk op de planken ligt. Afijn, je weet hoe dat gaat als je elkaar kent, niet altijd even serieus. Een gesprek op de beursvloer kan ook gaan over wat diepgaandere zaken. Ook dat kan wederzijds verhelderend werken; je spreekt elkaar ook eens op een andere manier en in een andere omgeving.

Onbekende relatie

Anders wordt het als je elkaar niet kent en je als deelnemer (standhouder) op een beurs een potentiële afnemer van je product of dienst te woord staat. Het lijkt dan soms net een interview. Vraag en antwoord. Een ‘formeler’ gesprek waar beide partijen om maar zo te noemen aftasten wat ze aan elkaar hebben en of ze iets voor elkaar kunnen betekenen. Visitekaartjes worden gewisseld, foldermateriaal afgegeven en een eventuele afspraak gemaakt en voor je het als bezoeker aan de beurs weet, ben je al dan niet gewenst een soort ‘relatie’ aangegaan. Dat terwijl je helemaal niet zo op een vervolg zit te wachten. Want ligt het balletje bij de standhouder, dan volgt er altijd een reactie binnen een paar weken. Dat is zijn follow-up. Hij weet dat je geïnteresseerd was en dat toch nog steeds bent …. toch?

En toen?

Een aantal van dergelijke beursgesprekken verder is je tas als bezoeker al stevig gevuld. En feitelijk dus ook je te verwachten follow-up… echter…… jij zit nog in de auto van de beurs naar huis (of inmiddels al op je werkplek) en denkt nog na over dat kostenbesparende computerprogramma of dat veel te mooi machientje of die prachtige planten. Hoe kan ik zo enthousiast geweest zijn of erger nog, zo impulsief als je ter plekke iets hebt aangeschaft. Had ik niet beter de boot af kunnen/ moeten houden. Het antwoord is simpel: dat ligt dus helemaal aan/ bij jezelf! Je was er immers zelf bij, toch… ?

En nu?

Een andere vraag die je kunt stellen is de volgende:
Ligt het balletje aan jouw kant, ben jij dan wel degene die het initiatief neemt na de beurs bezocht te hebben? Of blijft de tas met beursinfo in de hoek van je kantoor liggen waar je hem over een half jaar nog aantreft? Dat was dan wel zonde van je tijd …..toch?

Zoals we je in een eerder blog meegaven, ga bij bezoek aan een vakbeurs gericht te werk, maar realiseer je dat er ook een follow-up aan vast zit, of je dat nu leuk vindt of niet.
Als je jouw gegevens achter laat wordt je na korte tijd benaderd en als je gegevens meeneemt moet je zelf aan de slag.
Bedenk echter wel, jij bent de baas en blijft de ondernemer die er soms eerst nog een nachtje over moet slapen om te zien dat het gras bij de buren niet altijd groener is door die mooie beursgrasmachine.

Fred de Koning